الناس الاوله ديمه ايقولو فيها

من طرف **ALTAJ** الأربعاء نوفمبر 26, 2008 4:39 am

الناس الاوله ديمه ايقولو فيها .. راه النار ماتحرق الا واطيها

الا دايسها .. وضايق امرار الصهد فى ملمسها

وعارف قسوة جمرها قايسها .. هيهات يابا من جديد ايجيها

واللى مو امجربها ولا دواسها .. والله مايحسك لو وطيت عليها

الا نا الجمر اكبيدتى هايسها .. قرام ماالعزا ماعاد خلا فيها

حاصل عليها فى جحيم حبسها .. عزيز حطها فى كوشته وانسيها

بعد كان فى وحشة الليل ونسها .. شوف بالخطا واخطاه كيف اخطيها

كنسة عدوك مالوجود كنسها .. غية على ساس الوفا بانيها

والمركب اتضيع وتغلبه رايسها .. ابخصك ان تم الموج يلعب بيها

ومرات العلوم تكيد فى دراسها .. حتى والاقلام اتزل من قاريها

وتجنح اللى ماايعنها فارسها .. واتم فى جيهة وهو فى جيهة

واللى توجعك جوه وشين حسسها .. هى سية الصاحب بعد تكميها

وجلسة اتجيب الشك ماتجلسها .. لو اقدرت نفسك عالعصر ربيها

واللى فى الضعيف الطيبة يغرسها .. صيوره على طول المدد يجنيها

وكيف ماالورود انفاسها ونفسها .. تنعش اقلوب الناس وتحاييها

تزيدك عباة الصدق كى تلبسها .. كبارة وبين الناس تفحر بيها

واللى ريته يوم اللقاء نكسها .. مايفكش بنت القود من غازيها

هذى ايجيبها راكب اسماح احلسها .. فارس عفيف النفس وامربيها

خطرها على نارى اللى قابسها .. لا ابردت لانى قدر انطفيها

الشاعر نوري الزياني